Start » Święty Kazimierz
  • Start
  • Galerie
  • Forum Dysk.
  • Drzewo gen.
  • kozmice.pl
  • Klub GROTA
  • UMiG
  • O sołectwie
  • Koźmice - Koźmiczanie
  • Historia Koźm. Wlk
  • Parafia p.w. Trójcy Świętej
  • Akcja Katolicka
  • Oświata w Koźm. Wlk
  • Biblioteka publiczna
  • UKS Magnum
  • Koło Gospodyń Wiejskich
  • Sport
  • Ochrona zdrowia
  • Archiwum aktualności
  • Nasze Przedszkole
  • Polecamy
  • Kontakt
  • Nasza e-biblioteka
Święty Kazimierz, królewicz.

święty Kazimierz, królewicz.

W dniu św. Kazimierza wszystkim Kazimierom i Kazimierzom szczere i serdeczne życzenia:
długich lat życia przepełnionych zdrowiem i szczęściem.
Pogody ducha, pomyślności i ludzkiej życzliwości.
Dni pełnych słońca i radości , wszystkiego co najpiękniejsze
i najmilsze w życiu, oraz Błogosławieństwa Bożego

życzy redakcja strony Koźmic Wielkich.

Kazimierz -od słów kazi -kazać i mir -zgoda, pokój; „wprowadzający zgodę".

Patron

święty Kazimierz jest głównym patronem Litwy, jednym z patronów Polski i Kawalerów Maltańskich. Jest orędownikiem i patronem poświęcających się służbie publicznej. Jest również patronem archidiecezji wileńskiej i białostockiej, diecezji radomskiej, drohiczyńskiej i pińskiej oraz miasta Radom. Kazimierz jest jedynym świętym tego imienia.

Jego wspomnienie przypada 4 marca.

Przysłowia

„Na świętego Kazimierza, zima do morza zmierza"

życiorys.

Kazimierz Jagiellończyk urodził się w Krakowie w 1458 r. Był drugim z kolei synem króla Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, a wnukiem Władysława Jagiełły.  Matka, Elżbieta z rodu Habsburgów, wiele czasu poświęcała wychowaniu dzieci, dbając o ich naukę i wychowanie. Na dworze królewskim bardzo szanowano obyczaje religijne. Młody królewicz wychowywany w surowości i prostocie przez całe życie dobrowolnie wyrzekał się wszelkich przyjemności  i umartwiał się.. Przez wiele lat wychowawcą młodych Jagiellonów był ks. Jan Długosz.

Kazimierz często towarzyszył ojcu podczas zjazdów i narad, zastępował go w Koronie, gdy ten wyjeżdżał na Litwę.  Kiedy najstarszy z braci Władysław zasiadł w 1475 r. na tronie czeskim, pojawiła się przed  Kazimierzem szansa na koronę polską. Towarzyszył odtąd ojcu jako przyszły monarcha w podróżach po kraju i uczestniczył w naradach. Przez dwa lata, gdy król przebywał na Litwie, sprawował z zamku w Radomiu, jako namiestnik, rządy nad Koroną, Jego roztropne i sprawiedliwe decyzje budziły szacunek i podziw. Miał wrodzone poczucie sprawiedliwości i umiłowania prawdy. Cieszył się szczególną sympatią współczesnych.

W życiu religijnym pielęgnował nabożeństwo do Matki Najświętszej. Wiele czasu poświęcał modlitwie, a wcześnie rano, codziennie, w kościele adorował Najświętszy Sakrament. Otaczał opieką ubogich i chorych. Nie znosił obok siebie ludzi zakłamanych, karierowiczów, pochlebców; upominał ich,  a gdy nie pomagało, oddalał.

W 1483 r .Kazimierz (chory na gruźlicę) wyjechał, wezwany przez ojca, do Wilna w nadziei, że uzdrowi go tamtejszy klimat. Niestety, kuracja nie pomogła  . W 1484 r. w wieku 26 lat zmarł  na zamku w Grodnie.   Ciało królewicza pochowano w katedrze wileńskiej.                                                                                                   W 1518r król Zygmunt I Stary (rodzony brat) rozpoczął starania o kanonizację Kazimierza. Uroczystości kanonizacyjne odbyły się w Wilnie w 1604 r. za panowania króla Zygmunta III Wazy.

Aktualne wezwanie

    Minęło ponad pięć stuleci od śmierci św. Kazimierza. Historia Polski i Litwy zmieniła się , ludzie żyją innymi problemami.  A jednak co roku, 4. marca Kościół przypomina nam postać świętego, którego postawa i dziś stanowi dla chrześcijan znad Odry i Wisły wezwanie do naśladowania. żył bowiem wartościami, aktualnymi do dnia dzisiejszego. Dlatego, tak bardzo, potrzebujemy wstawiennictwa  św. Kazimierza - patrona, którego chrześcijańskie wartości  życia   stanowią wzór  do naśladowania  w naszym współczesnym świecie. Właśnie teraz  musimy często i z potrzeby serca modlić się nie tylko za siebie, ale i swoich najbliższych, ubogich, bezrobotnych.

Modlitwa do św. Kazimierza.

Książe niezłomny, święty Kazimierzu, Królewski synu i chlubo Ojczyzny

Jesteś jak gwiazda, która zajaśniała nad naszą ziemią.

 żyjąc na świecie, ale nie dla świata, 
 Wybrałeś drogę pokornej miłości 
 Wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele 
 I pełnia szczęścia.

 Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami i w głębi serca pozostać ubogim

 Jakże niełatwo wśród młodości pokus zachować czystość!

 Naucz nas, książę, szukać woli Pana i czułą matkę znajdować w Maryi;

 Módl się za nami, święty Królewiczu,
 Bo chcemy z Tobą w niebieskiej ojczyźnie
 Pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy
 Przez wszystkie wieki. Amen.


2008 / 2021 :-) © .:: KOŹMICE ::. Wszystkie prawa zastrzeżone