Jak się rodzą smoki i co robią w Niedzielę Palmową – część III

 

      Z radością informujemy, że norweski smok z koźmickiej hodowli w dniu 16 kwietnia 2011 roku w godzinach popołudniowych opuścił spokojną przystań u Państwa Porąbków w Koźmicach Małych i zamieszkał w korytarzu Domu Ludowego w Koźmicach Wielkich.

 

 

       Pani Józefa Porąbka tak polubiła gada, że nie tylko dała mu dach nad głową, ale też nieźle go karmiła. Z chudziutkiego biedaczka, po zaledwie tygodniu wyrósł całkiem spory smok, w dodatku z małą nadwagą.

 

 

       Pierwsza próba usytuowania smoka w korytarzu Domu Ludowego zakończyła się niepowodzeniem. Gad utknął między rurą centralnego ogrzewania, a kuchenną ścianą. Z trudem wycofał się na zewnątrz i wykonał pierwszą honorową rundę wokół budynku parkując przed wejściem do Ośrodka Zdrowia. Sołtys Koźmic Wielkich - Józef Piątek zezwolił smokowi na wejście do budynku przez salę widowiskową. Nowy dom spodobał się gadowi - jest w nim sucho, ciepło i całkiem spokojnie. Lokum to, przypomina Smoczą Jamę pod Wawelem. Tylko, kto tu jest królem?

 

 

       W niedzielę 17 kwietnia - zwaną Niedzielą Palmową, norweski smok z okien sali widowiskowej po raz pierwszy w życiu obserwował barwną procesję  wokół parafialnego kościoła. Za krzyżem niesionym przez ministrantów dostrzegł parę krakowiaków - Zuzię i Kacpra Ruśnioków z własnoręcznie wykonanymi palmami oraz wysoką, dwumetrową palmę, która reprezentowała wszystkie dzieci z koźmickiego przedszkola i parafii.

 

 

Zaraz za nią widać było sporą gromadkę gawiedzi, która wymachiwała radośnie na prawo i lewo kolorowymi gałązkami. Ksiądz proboszcz - Stanisław Basista wyraźnie uradowany, obdarował wszystkie dzieci słodkościami.

 

 

 

      Po mszy świętej Drużyna Smoka przybyła do niego w gości. Pan Lukasz Ruda oglądnął smoka i niezwykle zadowolony z efektów dotychczasowej pracy udzielił cennych wskazówek Wojciechowi Baranowi, jak wyposażyć gada w ostre zęby, nie tylko do gryzienia.

 

 

 

Jego córka - Basia  nie omieszkała połaskotać gada własnoręcznie wykonaną palmą, w dotychczas jedyną dziurkę  w nosie jaką ma. Wszyscy życzyli mu radosnych Świąt Wielkanocnych i obiecali, że po świętach znów zabiorą się do pracy.